حالم گرفته

هیچ وقت نفهمیدم چرا اینقدر ازش خوشم میاد.. شاید به خاطر صراحت کلامش بود..با کسی تعارف نداشت و حرفشو میزد..خیلی خوشتیپ بود چقدر کاریزما داشت ..همیشه تو خونه میگفتم اگه این فوتبالیست نمیشد حتما بازیگر می شد...  

مردی که کرنش را بلد نبود. مردی که هرگز سرخم نکرد و خم نشد....نه برابر هیچ‌کس و نه هیچ چیز حتی برابر مرگ.

مردی که ستاره شد، ستاره ماند و ستاره رفت.


تا اینکه امروز خبر درگذشتشا شنیدم...واقعا شوکه شدم..هنوزم هستم... وقتی به پوسترش که گوشه اتاقمه نگاه میکنم میرم تو فکر...آخه چرا؟ این که سنی نداشت.... هیییییییییییییی. بیخیال.


 حجازی مردی که آبی زیست و سبز رفت


 خدایش بیامرزد.

نظرات 2 + ارسال نظر
داود 1390/03/04 ساعت 01:14 ب.ظ

روحش شاد

محمد حسن قیصری 1390/03/04 ساعت 10:46 ب.ظ

روحش شاد
راستش من نه ازش پوستری داشتم و نه خیلی میشناختمش
چون خیلی فوتبالی نیستم
ولی تا همین حد میدونم که مرد بزرگی بود
و ظاهرا تو مملکت ما رسمه که آدمای بزرگ تو جاهای کوچیک باشن و آدمای کوچیک جاهای بزرگ

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد