قطره دریاست اگر با دریاست //دیده دریایی و دریا دل ماست

قشنگه حتما بخونید 

قطره ، دلش دریا می خواست.خیلی وقت بود که به خدا گفته بود.

هر بار خدا می گفت:از قطره تا دریا راهی ست طولانی . راهی از رنج و عشق و صبوری . هر قطره را لیاقت دریا نیست.

قطره عبور کرد و گذشت.قطره پشت سر گذاشت.قطره ایستاد و منجمد شد . قطره روان شد و راه افتاد . قطره از دست داد و به آسمان رفت و هر بار چیزی از رنج و عشق و صبوری آموخت.

تا روزی که خدا گفت:امروز روز توست . روز دریا شدن.

خدا قطره را به دریا رساند.قطره طعم دریا را چشید . طعم دریا شدن را . اما ...

روزی قطره به خدا گفت:از دریا بزرگتر ، آری از دریا بزرگتر هم هست؟

خدا گفت:هست.

قطره گفت:پس من آن را می خواهم . بزرگترین را . بی نهایت را.

خدا قطره را برداشت و در قلب آدم گذاشت و گفت :اینجا بی نهایت است.

آدم عاشق بود . دنبال کلمه ای می گشت تا عشق را توی آن بریزد . اما هیچ کلمه ای توان سنگینی عشق را نداشت . آدم همه عشقش را توی یک قطره ریخت . قطره از قلب عاشق عبور کرد و وقتی که قطره از چشم عاشق چکید ،

خدا گفت:حالا تو بی نهایتی ، زیرا که عکس من در اشک عاشق است.