شب ششم

تا حالا دقت کردین وقتی می خوایم ساعت کوک کنیم هیچ وقت سراغ عددهای غیر رند نمی ریم ؟!
یه چند روزی هست که تصمیم گرفتم واسه ساعت های غیر رند هم ارزش قائل بشم. صبح ها دیگه سراغ هفت و ربع نمی رم و بجاش ساعتو روی 7:13 ، 7:17 دقیقه کوک می کنم.

 دلم براشون میسوزه؛ احساس می کنم این جور ساعت ها خیلی مفلوک اند. انگار توی دنیای ساعت ها هم کسی آدم حسابشون نمی کنه ؛ انگار قرار نیست هیچ وقت پیشرفت کنن و به جایی برسن ؛ انگار هیچ روزی نمیرسه که به آرزوهاشون برسن ، که سرشونو بالا بگیرن و بگن تو زندگیشون برای خودشون کسی شدن ؛ انگار تا آخر عمرشون همین جوری می مونن ؛ یه ساعت معمولی که همه بی اعتنا از کنارش عبور می کنن !

حکایت این ساعت ها ، حکایت آدم های دنیای ماست. همونایی که آرزوی پرواز و به اوج رسیدن توی سرشون وول می خوره اما آخرش میشن یه آدم معمولی.

هیییییییییی!