شب دوم (من کماکان اون آدم قبلی نیستم)

سلامی به وسعت کرانه های احساس!(خداییش این جمله هیچ معنایی نداره)

خوب یه بنده خدایی شاکی شد که چرا دفعه قبل سلام نکردی که منم دلیل خودما داشتم. اصلا مگه هنوز کسی به این کلبه خرابه سر میزنه؟

اینم که میبینین قرار شده هر شب من یه پستی بزارم مفتکی نیست. به قول اصفونیا:نه دادا این خبرا نیست...پولشا حساب میکونیم!

دیدیم  این وبلاگ که افتاده یه گوشه داره خاک میخوره بزار ما شبی یه چرندی توش واسه دست گرمی بزاریم و یه دستی به سر و روش بکشیمو گرد و خاکشو پاک کنیم. 

آخه یه 6..7 ماه پیش از سر بیکاری تو اینترنت یه وبلاگ درست کردیم و هر چی تو ذهن بیمارمون بودا چپوندیم توش. تا اینکه امروز بعد از گذشت 7 ماه شدیم جزو بهترین وبلاگ نویس های بلاگفا و من از این افتخار فاخر بی نهایت مفتخرم!. جایزشم 150 تومن شارژ ایرانسل و یه بسته 50تایی پیامک رایگان بود...(آخه من چی بگم با این جایزشون.!! گل بگیرن در... که آدم رقبت نمیکنه کار فرهنگی کنه).

امروزم خیر سرش جمعه بود. عین سگ گرفتیم خوابیدیم و هیچ کار مفیدی در راستای تحقق آرمان های انقلاب انجام ندادیم. .. اما  ای بدک نبود.. حداقل خواب خوب دیدیم.

بازم خداحافظی نمیکنم.