هنوز با همه دردم امید درمان هست // که آخری بود آخر شبانِ یلدا را

سلام 

از ابراز محبت همه دوستان متشکرم آقا داود mer29+1 آقا محمد لطف دارید در ضمن کوتاهی از مهدی نبود از خودم بوده. 

یه شعر میزارم فقط دوستان لطف کنن بخونن بدون هیج برداشتی   

شود آیا که پر شعر مرا بگشایند؟

بال زنجیری مرغان صدا بگشایند؟

گره سرب به طومار نفس ها زده اند

کی شود کین گره از کار هوا بگشایند؟

به هوای خبری تنگ دلم چون غنچه

شود آیا که ره باد صبا بگشایند؟

آری,آری رسد آن روز که این کهنه طلسم

بشکند تا که دژهوشربا بگشایند

رسد آن روز که این شبزدگان برخیزند

تا به روی سحر,این پنجره ها بگشایند

باکلیدی که به نام تو و من می چرخد

قفل ها از دل و از دیده ی ما بگشایند

تا بریزید ز بنیاد بهم,نظم ستم

پیشتازان ره توفان شما,بگشایند

ز آسمان آنچه طلب می کنی از خود بطلب

باورم نیست که درها به دعا بگشاند

حکم,حکم تو و دستان گشاینده ی تست

تا اشارت کنی :این در بگشا !بگشایند 

 

                                        برگرفته از کتاب« ترمه و تغزل» 

                                                                     «حسین منزوی» 

نظرات 1 + ارسال نظر
محمد حسن قیصری 1389/06/09 ساعت 10:29 ب.ظ

از این شعر چه برداشت خاصی میشد کرد ؟؟؟که نوشتی بدون هیچ برداشت خاصی ؟؟؟؟؟؟

دمت گرم آقا محمد کلی به آدم دل گرمی میدی
چون خیلی روشن فکری از به بعد شعرهای بهتری میزارم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد